King Witje & Justine veroveren Nederland in de Q-Factory

Surinaamse artiesten die in Nederland optraden, staan vaak garant voor avonden vol dansmuziek en plezier. In de Q-Factory stonden vanavond de kenmerkende Surinaamse muziekstijlen Kaseko en Kawina centraal, met een waar internationaal festival aan artiesten. Bovenaan de affiche stonden King Witje en Justine Richenel. Beide artiesten waren ieder goed voor miljoenen views op YouTube en kwamen voor het eerst exclusief naar Nederland, dus was een uitverkochte avond in Amsterdam het logische gevolg.

Kawina, Kaseko, Kaboela
Maar wat kenmerkt deze muziekstijlen? Kawina is een Afro-Surinaamse muziekstijl waarbij polyritmische drumritmes en vraag-en-antwoordzang centraal staan. Kaseko is een afgeleide van Kawina en samengevoegd met onder andere blazers en gitaren, invloeden van de Caraïbische Calypso. Kaboelamuziek kenmerkt zich door snelle drumritmes waarop dansers sensueel dansen. De dans lijkt op een Surinaamse versie van de Jamaicaanse Dancehall. Al deze stijlen kwamen samen op het festival in de Q-Factory.

Cyriel & The More Love Band
Het was aan de Surinaamse The More Love Band onder leiding van Cyriel Lamesi om het festival te openen. Ondanks de verlate starttijd wist de zanger met nummers als ‘Bai Brede’ en ‘A Ne Bribi Mi’ de zaal voor zich te winnen. Terwijl de band superstrak speelde, sprong de artiest van het podium af om mensen te activeren. Langzaam kwamen bezoekers naar voren, terwijl de zanger met verschillende mensen uit het publiek danste. Zijn grote hit ‘Waarom Ben Je Zo Lekker?’ werd door alle dames meegezongen terwijl de man met een glimlach door de zaal danste.

Young Cosje
De Surinaamse band Young Cosje bestond al sinds 1987 en had meerdere albums en EP’s op haar naam staan. Met Lowi Vrede als frontman bracht de band met drie zangers en twee blazers heerlijke Kaseko voor de aanwezige bezoekers. Hits als ‘True Lobi’ en ‘Mooi Oema’ trokken de zaal vol, terwijl de drie frontmannen met een glimlach op het podium dansten, zichtbaar genietend van de energie die uit het publiek vrijkwam.

Uitdagen
De twee andere zangers namen op hun beurt de dankbare taak om de vrouwen in de zaal op te zwepen. “Dames, wie betaalt de eigen huur? Wie is eigen baas?", vroeg een van hen lachend, terwijl de vrouwen vooraan luid reageerden. De uitdagende houding van Young Cosje zorgde ervoor dat het publiek meer interactie met de artiesten zocht. “Vanavond is een probleem!,” riep de host van de avond met een glimlach, nadat hem opviel dat dames in de zaal steeds gedurfder reageerden.

Prins6 Danie
Ondanks dat Danie pas sinds dit jaar muziek uitbracht, klonk haar stijl behoorlijk ontwikkeld. Haar eerste single ‘First Lady’ was een voorproefje van haar EP, welke op een later tijdstip uitkomt. Danie bleek enorm geliefd bij het publiek. Voordat ze ook maar één noot zong, verzamelde zich vooraan een groepje enthousiaste vrouwen die alvast haar nummers zongen en dansten. ‘Na Yu Mi Lobi’ en ‘Wi Gwaanda’ vielen vooral goed in de smaak, samen met ‘Koffie Kampu Umang’, een nummer dat debuteerde op het concert en vlak na het concert op Youtube uitkwam.

Dansen met Brood
Uit het niets kwam virale Surinaamse danssensatie Brood het podium op om samen met Prin6 Danie te dansen. Het publiek reageerde verrast op zijn verschijning en massaal gingen telefoons de lucht in om het moment vast te leggen. Na een korte dans tegenover elkaar balanceerde Brood zelfs een lege drankfles op zijn hoofd terwijl hij allerlei dansbewegingen maakte. Toen vervolgens de band van Danie een stukje Kaboela speelde, danste Brood zoals vele vrouwen in de zaal eerder deden en schuurde hij daarbij zelfs tegen Danie aan. Tot na de set van Danie had het publiek enkel goede woorden over dat verrassingsoptreden.

Justine
Nadat vooral de aanwezige dames bijkwamen van alle hectiek en de band op het podium was omgewisseld, verscheen de talentvolle Justine Richenel in een serene, witte outfit op het podium. Kalm betoverde de zangeres haar publiek met nummers als ‘Omeng Teng’ en ‘Mi Djaga You Namo’, waarbij de band extra achtergrondzang verzorgde om het nummer live nog meer swing te geven. De zangeres oogde onverschrokken bij haar eerste optreden in Nederland, iets wat zeker niet vanzelfsprekend was, gezien de uitverkochte zaal in Amsterdam.

King Witje
De koning liet even op zich wachten, maar toen King Witje eenmaal het podium betrad, kwam er een oorverdovend geluid uit de zaal. Van de VIP tot aan de vrouwen vooraan, iedereen maakte geluid voor de iconische zanger. Gehuld in een glinsterend wit pak met gouden accenten kwam de artiest als een rockster het podium op, terwijl de uit Suriname overgevlogen Shining Love Band zijn eerste nummer instartte. Met een grote dosis charme wist Witje iedereen snel voor zich te winnen.

Banamba
Terwijl de Shining Love Band alle nummers vakkundig en met veel passie speelde, richtte de zanger zich met hitnummers volledig op het dansende publiek. Tracks als ‘Azobitoto’ en ‘Koto Kiiki’ mochten daarbij natuurlijk niet ontbreken, inclusief de Banamba, een Saramaccaanse dans die de afgelopen jaren erg populair was geworden. Met plezier danste de zanger mee, terwijl zijn band een medley van tracks speelde. Zelfs Brood, de danser die eerder al op het podium was, kwam even terug om met King Witje te dansen.

Kaboela Party
Aan het einde van zijn concert werd King Witje ceremonieel gekroond voordat hij trots de Surinaamse vlag zwaaide en met verschillende vrouwen op het podium danste. Hoe goed de zanger zich ook staande hield, uiteindelijk veranderden de vrouwen het hele podium in een kaboela party. Vlak nadat zanger Witje één van de dames van achter besloop, vloerden de vrouwen de artiest en dansten ze bovenop hem. De show is bij kaboela minstens net zo belangrijk, en dit publiek kreeg alles van de genietende groep op het podium.

Koninklijk ontvangst
Met een laatste dankwoord en een zegen naar Nederland sloot King Witje het festival af. Voldaan en uitgeput liepen de bezoekers naar de uitgang, waar de eerste zonnestralen het uitgedoste publiek verwelkomden. Met zo’n welkom in Europa hoefden King Witje en zijn entourage zich geen zorgen te maken over de rest van het continent. Daar waar er door hen werd gedanst en gefeest, wordt het vanzelf gezellig!

Geschreven in opdracht van Q-Factory en gepubliceerd op Maxazine:
King Witje & Justine veroveren Nederland in de Q-Factory

Read article →

Het feest van Nelly, Eve en Fabolous is onmisbaar in de Ziggo Dome

De “Where Da Party At?” tour klonk voor iedere millennial als een droomavond uit 2005. Eve en Fabolous kwamen samen met Nelly & The St. Lunatics naar Amsterdam. Genoeg hits voor een avond vol nostalgische rapmuziek. Maar waren de artiesten live, ruim twintig jaar later, de moeite waard? Zeker, en waarschijnlijk zelfs op het hoogste punt van hun reis.

Fabolous

Loso in case you ain’t know so
Fabolous was duidelijk de minst bekende van de drie acts. De emcee stond solo op het podium en zelfs tijdens de hits - Ryan Leslie’s ‘You Be Killin’ Em’, ‘You Make Me Better’ met Ne-Yo, Chris Brown’s ‘Deuces’ en ‘Get Right’ met Jennifer Lopez - reageerde het publiek slechts bij vlagen uitzinnig. Onterecht, want Fabolous bracht een sterke mix van pop- en raptracks, al ontbraken helaas nummers als ‘Round & Round’ en ‘Can’t Deny It’ met refreinenkoning Nate Dogg.

Breathe
Gehuld in een pet van de New York Knicks bewoog Fab tijdens zijn set zelfverzekerd over het podium. Raptracks als het door Pharrell Williams geproduceerde ‘Young’n (Holla Back)’ kregen veel liefde van rapfans uit de eerste rij. De Brooklyn emcee sloot af met ‘Breathe’ en toonde zich superieur door geen enkele bar over te slaan. Een speciale ‘piano breakdown’ onder de derde vers legde extra nadruk op zijn raptechniek en de tekst ‘Cause the cops wanna lock and harass us / and make it hard to… Breathe!’ voelde daardoor loodzwaar, precies vijf jaar na de moord op George Floyd. Geen feestelijk einde, maar Fabolous liet een behoorlijk visitekaartje achter.

Eve

Ruff Ryderz roll
Wie twijfelde of de ‘First Lady of Ruff Ryderz’ na de dood van DMX nog verbonden was, werd direct de mond gesnoerd. Keihard galmde ‘Ruff Ryderz Anthem’ als intro door de zaal en fans zongen luidkeels mee. Met een “Whassup Amsterdammm!” kwam de rapper, zangeres en actrice Eve met een grote glimlach op stage. Het zou niet het laatste eerbetoon aan de New York emcee zijn.

Eve’s that girl
Vrijwel direct startte de DJ haar megarhit ‘Who’s That Girl?’ en ontwaakte de Ziggo Dome in een karaokebar. Maar laat één ding duidelijk zijn, de vrouw uit Philadelphia rapt! ‘Hot Boyz’, ‘What Ya Want, ‘Not Today’ en zelfs ‘We Gonna Make It’ van The LOX werden vertegenwoordigd. Verschillende groepjes vrouwen keken elkaar vertwijfeld aan, maar dit was Eve op haar best. “I gotta remind mf’s, I’m still an emcee! I still rap!,” riep de femcee glimlachend terwijl ze ‘Satisfaction’ instartte.

Dark Man X
“This next part is just to pay homage to my brother DMX.” Met de iconische gekruisde armen stonden Eve en haar dansers op stage terwijl ‘Slippin’ van DMX speelde. De emcee overleed in 2021 na een tumultueuze, maar invloedrijke carrière. In kort tempo komen hits als ‘Get It On The Floor’, ‘Where The Hood At’ en ‘Up in Here’ langs waarmee Eve meegaf dat de artiest hierbij had moeten zijn. Niet dat de artieste hem deze tour nodig had om iemand van haar waarde te overtuigen.

Light the arena up
‘Gangsta Lovin’, met de mierzoete zang van Alicia Keys, bracht het feestje terug in de zaal. Na ‘Tambourine’ ontaardde het concert even in een dansoptreden, waarbij onder andere Doechii en Rihanna werden afgespeeld. Eve vervolgde met een korte reggae-intermezzo voor ‘If I Were A Rich Girl’ met indrukwekkende acapella zang aan het einde. Een kleine knipoog naar ‘Doja’ van Central Cee introduceerde daarop het swingende sluitstuk ‘Let Me Blow Ya Mind’, waarna Eve dankbaar het podium verliet. “Thank you for your energy!,” riep de prachtige artiest oprecht.

Nelly & St. Lunatics

Club Derrty
Nelly kwam met een missie. Binnen één minuut doopte de artiest de zaal om tot ‘Club Derrty’ en dansten vrouwen op stage. De rapper uit St. Louis kwam binnen op ‘Where The Party At?’ van Jagged Edge en even leek het alsof hij de groep op het podium had. Het bleken de leden van St. Lunatics, de rapgroep waar Nelly al sinds 1993 lid van is. Murphy Lee, City Spud, Kyjuan en Slo Down waren meegereisd om de stempel van St. Louis in Amsterdam te bezegelen. In het midwesten weten ze wat een feestje is.

Country Grammar
Nog voordat de eerste track stopt startte ‘E.I.’ in en lanceerde Nelly zijn kanonnade aan hits. De rapper klonk nogal schreeuwerig, wat in 2015 en 2016 minder het geval was. Gelukkig wisten de Lunatics hem goed bij te staan. “I wanna thank you all from the bottom of my heart,” zei de artiest met een glimlach voordat hij bij ‘Country Grammar’ belandde, het nummer waarmee zijn solocarrière begon. De hit die Nelly naar de top katapulteerde leek in de zaal minder aansluiting te vinden, maar klonk 25 jaar later nog steeds even aanstekelijk en verfrissend.

St. Lunatics
Opvallend was hoe goed de overige Lunatics uit de verf kwamen. Vooral Murphy Lee wist met ‘Batter Up’ en ‘Thicky Thick Girl’ te scoren, terwijl de overige leden met ‘Iced’, ‘Let Me In Now’ en ‘My Shoes’ elk hun dienst bewezen. Tijdens ‘Air Force Ones’ kwam iedereen samen en zette de groep zichzelf voor eens en altijd op de kaart. Zelfs ‘Welcome To Atlanta (Remix)’ en ‘Shake Ya Tailfeather’ kwamen langs, ondanks de recente ontwikkelingen rondom Diddy. De groep bouwde met danseressen en veel visuals een feest in de Ziggo Dome.

For the ladies
Natuurlijk was een Nelly concert niet compleet zonder momenten voor de dames. ‘The Fix’ met Jeremih kon op veel liefde rekenen en bij Usher’s ‘Bad Girl’ dachten veel vrouwen terug aan zijn kersenconcert enkele weken geleden, voordat ‘Pimp Juice’ de danseressen alle ruimte gaf. Ultiem meezingmoment was natuurlijk ‘Dilemma’ met de heerlijke zang van Kelly Rowland, waarbij de lichtjes in de lucht mochten en vrouwen luidkeels meezongen.

J-Kwon
Hoe kon het nog gekker? In plaats van Chingy was stadsgenoot J-Kwon speciaal meegekomen om St. Louis te eren. Samen met Nelly deed hij ‘Hood Hop’, waarin voor deze show zelfs een knipoog naar Kendrick Lamar’s ‘TV Off’ verwerkt zat. “If you don’t know me as Nelly’s nephew, I know you know me from this!,” riep J-Kwon voordat hij zijn clubhit ‘Tipsy’ instartte. De Ziggo Dome ging los terwijl veel bezoekers zich toen pas realiseerden wie er voor hen stond. Al dansend maakten Nelly en J-Kwon er een gedenkwaardig moment van.

Hot In Herre
Nadat Nelly wederom een dankwoord uitsprak, verscheen er een vlam achter hem op het scherm. Die ‘ene’ megahit kon niet ontbreken. Omgeven door danseressen deed Nelly ‘Hot In Herre’, met in het midden een speciaal dansstuk voor de talentvolle vrouwen op het podium. Op slotstuk ‘Just A Dream’ bedankte de rapper zijn hele team en gingen alle handen nog éénmaal de lucht in. De gezamenlijke viering van rapmuziek was gelukt.

Party Hard
In de Ziggo Dome werd duidelijk hoe populair de muziek van 2000 nog steeds was. Nee, Nelly droeg al jaren geen pleister meer. Ja, Ashanti was backstage en die had zeker mee mogen doen, als ze niet op Kareem had moeten passen. Dit concert was een festival zoals Nederland ze weinig kreeg en een succesformule die veel artiesten mogen en misschien wel moeten volgen.

Geschreven in eigen beheer, gepubliceerd op Maxazine:
Where Da Party At?: Eve, Fabolous en Nelly herenigen millennials in Ziggo Dome

Fotografie (Gee Six) ter illustratie van artikel.

Read article →

A Tribe Called Quest Was Properly Celebrated In Amsterdam

Few groups in the world of Hip Hop are as influential and well-known as ‘A Tribe Called Quest’. Between 1985 and 1998, the New Yorkers left their alternative mark on rap music, eventually culminating in a split. To celebrate the screening of ‘Beats, Rhymes & Life: The Travels of A Tribe Called Quest’, Jairobi White from ATCQ and DJ Rasta Root came to the Q-Factory in Amsterdam. The duo lovingly provided context for the documentary, answered questions from fans and most importantly - celebrated the soul of the group after 35 years of releases.

Beats, Rhymes & Life
In the main hall, hundreds of fans enjoyed the acclaimed but also controversial 2011 documentary together. Director Michael Rapaport - the actor and now popular comedy podcaster - made a creative detour to direct this film, focusing primarily on the interpersonal dynamics over the musical journey of the group. Things went awry in 1998, leading to the group’s disbandment. It wasn't until 2006 before the full group saw each other again. All of this was documented and presented in the film, which could also be ordered online by fans or those who missed the event. Below is a brief overview of the content in two paragraphs.

Music As A Connecting Bond
The documentary primarily showed how the Tribesmen met and started working together. A Tribe Called Quest consisted of emcees Q-Tip, Phife Dawg, Jairobi White and producer Ali Shaheed Muhammad. Brotherhood and music were foundations of this friends' circle on their way to the first album, which received the highest ratings ever given by Hip Hop critics. The single ‘Can I Kick It?’ launched the group’s career, and all members looked back fondly on this time. Their second album, ‘The Low End Theory’, continued the momentum with more hit singles. Emcee Jairobi White was absent from that point on, as he pursued his culinary dream of becoming a chef, though he remained involved with the group as a friend.

Funky Diabetic
From that second album onwards, Phife Dawg’s Type I diabetes began to affect him, and the documentary became a sequence of personal frustrations. The sicker Phife became, the more tension built between him and Q-Tip, while producer Ali Shaheed Muhammad watched his friends drift apart. Three more albums followed before the group disbanded in 1998, to great sorrow of both Phife Dawg and Jairobi White. In 2006, the men attempted another tour, but once again, things fell apart. “Only way we will be on stage together ever again is if we get in the Rock & Roll Hall of Fame,” Q-Tip exclaimed in frustration. Ultimately, after a surgery for Phife Dawg in 2010, the group reunited for a series of performances and maintained contact. That is where the story of the documentary ended – but not the story of A Tribe Called Quest. Sadly, Phife Dawg never lived to see the 2024 Rock & Roll Hall of Fame induction.

Soul Of The Group
After the documentary, emcee Jairobi White – called ‘the soul of the group’ by Q-Tip – was welcomed on stage with loud cheers alongside DJ Rasta Root for a Q&A moderated by Trini Gladiata. After a few compliments about Amsterdam, the artist and chef dove into his emotions. Phife Dawg passed away in 2016 from his diabetes, shocking fans, but especially the group members. Jairobi shared that certain group members had remained in touch after 2008, and a reunion on Jimmy Fallon in 2015 rekindled their spark. The three emcees joined Q-Tip in the studio and began making new music – up until Phife Dawg’s passing. Producer Ali Shaheed Muhammad was unfortunately unable to attend those recordings and is therefore absent from the final album.

Phife Forever
Understandably, Jairobi and Rasta Root were visibly emotional answering questions about Phife Dawg. In addition to being a DJ, Rasta was Phife Dawg’s business partner and produced his posthumous album ‘Forever’ in 2022. Phife’s Instagram still features a photo of the two together, posted ten days before his passing. Jairobi thanked Rasta for how he had supported Phife in his life, which was met with thunderous applause from the room. The two described how Q-Tip and Phife Dawg gradually reconnected in the final months of Phife’s life. Jairobi explicitly added that the two had rekindled and resolved all their differences before Phife passed away. In fact, he had a bucket list which they completed – including taking Jairobi to a Knicks basketball game, Phife Dawg’s favourite team.

We Got It From Here
In 2016, A Tribe Called Quest released their final album, entitled ‘We Got It From Here… Thank You 4 Your Service’. That final Tribe album took on a different dynamic after Phife Dawg’s passing. The group retained the title that Phife came up with – without knowing exactly what it meant – as a final tribute to the ‘five-foot assassin’. According to critics and fans, it became a masterpiece. Jairobi was even personally thanked in the hall for his role in the group’s reunion. Smiling, he shared that comedian Dave Chappelle had visited their home and literally set the group to work, encouraging them to use the album as a process of healing. The result was the final - and according to some, the best - album by the Tribe.

Jarobi’s Picks
Other questions touched on Jairobi’s favourite lyrics, his current favourite rappers, and his advice to artists who, like Q-Tip and Phife, found themselves at odds. “You keep it real and work through these things like brothers,” the chef responded firmly. “Regarding new artists I like… I like Coast Contra, those dudes are fire. I like Tyler the Creator, Joey Badass.. I’m all over the place,” the emcee admitted. In turn, Jairobi asked the sincere question of what ‘that little plastic thing’ on our bottle caps is actually for. “It’s annoying as hell,” he continued with a smile. After a satisfying answer, host Trini Gladiata closed the session and the showcase from Jairobi and Rasta Root began.

New York Rap
With decades-long skill, DJ Rasta Root blended a set of 90s rap tracks together, occasionally dropping in a track by A Tribe Called Quest. The event turned into a DJ showcase where Jairobi White and Trini Gladiata occasionally fired up the crowd to sing along. After half an hour of toasting, Jairobi took to the decks himself for an exclusive mini-set. As the night drew to a close with around a hundred fans remaining, the setup shifted and Jairobi performed ‘Check The Rhime’ and ‘Scenario’ on stage. From that moment, the crowd truly lit up, as a thank-you for the last bit of Tribe that fans in the Netherlands could still experience.

Word to Phife
Jairobi and DJ Rasta Root took their time after the show to thank the remaining fans and sign their items. A beautiful evening at the Q-Factory, during a month that saw many iconic Hip Hop acts visit the venue. ‘Beats, Rhymes & Life: The Travels of A Tribe Called Quest’ is a must-see for anyone wanting to learn more about the rap group, and an essential watch for true fans. The documentary only deepened the admiration for Phife Dawg – who now shines only in absence. All the more reason to put on his final album ‘Forever’ once more.

Geschreven in opdracht van Coast Contra, gepubliceerd voor Maxazine:
De Beats, Rhymes & Life van the Tribe in Q-Factory

Read article →

A Tribe Called Quest werd op gepaste wijze gevierd in de Q-Factory

Weinig groepen uit de wereld van Hip Hop zijn zo invloedrijk en bekend als ‘A Tribe Called Quest’. Tussen 1985 en 1998 drukten de New Yorkers hun alternatieve stempel op rapmuziek, met een groepsbreuk als uitkomst. Speciaal voor de screening van ‘Beats, Rhymes & Life: The Travels of A Tribe Called Quest’ kwamen Jairobi White van de groep en DJ Rasta Root naar de Q-Factory in Amsterdam. Het duo gaf met liefde context aan de documentaire, beantwoordden vragen van fans en het belangrijkste – vierde de ziel van de groep in het kader van 35 jaar releases.

Beats, Rhymes & Life
In de grote zaal keken honderden fans van de groep samen naar de bejubelde, maar ook controversiële documentaire uit 2011. Regisseur Michael Rapaport – de acteur en inmiddels populaire comedy-podcaster – maakte een uitstapje om deze documentaire te regisseren en richtte zich daarbij op de interpersoonlijke relaties boven de muzikale reis van de groep. In 1998 ging het behoorlijk mis en viel de groep uiteen. Pas in 2006 was er weer enig contact tussen de groepsleden. Dit alles werd gedocumenteerd en verpakt in de documentaire, die voor de afwezigen of liefhebbers ook via het internet te bestellen was. We gaan in twee alinea’s globaal langs de inhoud.

Muziek als verbinding
De documentaire toonde voornamelijk hoe de groepsleden elkaar ontmoetten en samenwerkten. A Tribe Called Quest bestond uit emcees Q-Tip, Phife Dawg, Jairobi White en producer Ali Shaheed Muhammad. Broederschap en muziek vormden de bouwstenen van het vriendengroepje op weg naar hun eerste album, dat door Hip Hop-critici de hoogste beoordeling ooit kreeg. De single ‘Can I Kick It?’ lanceerde de carrière van de groep en alle leden blikten met veel plezier terug op deze tijd. Album twee, ‘The Low End Theory’, deed dit dunnetjes over met meerdere hitsingles. Emcee Jairobi White is vanaf dat album afwezig omdat hij zijn culinaire droom als chef wilde najagen, maar bleef wel als vriend bij de groep betrokken.

Funky Diabetic
Van datzelfde album speelde de diabetes type I van Phife Dawg op en werd de documentaire een aaneenschakeling van persoonlijke frustraties. Hoe zieker Phife werd, hoe meer stress er tussen Q-Tip en hem ontstond, terwijl producer Ali Shaheed Muhammad zijn vrienden verder uit elkaar zag drijven. Er volgden nog drie albums voordat de groep in 1998 uit elkaar viel, tot grote pijn van Phife Dawg en Jairobi White. In 2006 probeerden de mannen opnieuw een tour te voltooien, maar ook toen ging het compleet mis. “Only way we will be on stage together ever again is if we get in the Rock & Roll Hall of Fame,” riep Q-Tip gefrustreerd. Uiteindelijk kwam de groep na een operatie van Phife Dawg in 2010 weer bij elkaar voor een serie optredens en hielden de mannen contact. Daar stopte het verhaal van de documentaire, maar niet het verhaal van A Tribe Called Quest. Helaas heeft Phife Dawg die eerder benoemde Rock & Roll Hall of Fame-inauguratie van 2024 nooit mogen meemaken.

Ziel van de groep
Na afloop van de documentaire kwam emcee Jairobi White – door Q-Tip ‘de ziel van de groep’ genoemd – onder luid gejuich samen met DJ Rasta Root op het podium voor een Q&A onder leiding van Trini Gladiata. Na wat complimenten over Amsterdam dook de artiest en chef in zijn gevoel. Phife Dawg overleed in 2016 aan zijn diabetes en dat schokte fans, maar vooral de groepsleden. Jairobi vertelde dat het contact tussen de groepsleden na 2008 bleef tot een reünie bij Jimmy Fallon in 2015 hun vlam weer aanwakkerde. De drie emcees sprongen bij Q-Tip in de studio en maakten nieuwe muziek, tot aan het overlijden van Phife Dawg. Producer Ali Shaheed Muhammad kon die opnamen helaas niet bijwonen en is daarom afwezig op het laatste album.

Phife Forever
Jairobi en Rasta Root waren logischerwijs zichtbaar aangeslagen tijdens de vragen over Phife Dawg. Naast DJ was Rasta de zakenpartner van Phife Dawg en produceerde hij zijn postuum uitgekomen album ‘Forever’ in 2022. Op Phife’s Instagram prijkt een foto van de twee samen, tien dagen voor zijn overlijden door hem gepost. Jairobi bedankte Rasta voor hoe hij Phife met zijn leven ondersteunde, wat op luid applaus van de zaal kon rekenen. De twee beschreven hoe Q-Tip en Phife Dawg in de laatste maanden van Phife's leven elkaar langzaam weer vonden. Jairobi voegde er expliciet aan toe dat de twee al hun verschillen hadden bijgelegd voordat Phife overleed. Sterker nog, hij had een bucketlist die ze hadden afgewerkt – zoals Jairobi meenemen naar een Knicks-basketbalwedstrijd, de favoriete basketbalploeg van Phife Dawg.

We Got It From Here
In 2016 kwam het laatste album van A Tribe Called Quest uit, genaamd ‘We Got It From Here… Thank You 4 Your Service’. Dat laatste Tribe-album kreeg een andere dynamiek na de dood van Phife Dawg. De groep behield de titel die Phife had bedacht, zonder te weten wat het precies betekende, als een ultieme ode aan de ‘five-foot assassin’. Volgens critici en fans bleek het een meesterwerk. Jairobi werd in de zaal zelfs persoonlijk bedankt voor zijn aandeel in de reünie van de groep. Glimlachend vertelde hij dat comedian Dave Chappelle bij hen thuis was geweest en de groepsleden letterlijk aan het werk had gezet zodat ze het album als verwerkingsproces konden gebruiken. Het resultaat was het laatste, en volgens sommigen het beste, album van de Tribe.

Jarobi’s Picks
Overige vragen behandelden Jairobi’s favoriete teksten, nieuwe favoriete rappers en zijn advies voor artiesten die zoals Q-Tip en Phife in de clinch lagen. “You keep it real and work through these things like brothers,” antwoordde de chef resoluut op het laatste. “Regarding new artists I like… I like Coast Contra, those dudes are fire. I like Tyler the Creator, Joey Badass.. I’m all over the place,” biechtte de emcee op. Jairobi stelde op zijn beurt de oprechte vraag waar ‘dat kleine plastic ding’ op onze flessendoppen precies voor was. “It’s annoying as hell,” vervolgde hij glimlachend. Na een bevredigend antwoord sloot host Trini Gladiata de sessie af en kon de showcase van Jairobi en Rasta Root beginnen.

New York Rap
Vakkundig draaide DJ Rasta Root een set 90’s raptracks aan elkaar, met hier en daar een track van A Tribe Called Quest. Het bleek een DJ-showcase waarbij Jairobi White en Trini Gladiata af en toe het publiek aanwakkerden om te rappen en zingen. Na een half uur toasten klom Jairobi zelf achter de decks om een exclusief setje te draaien. Toen tegen het einde van de avond nog zo’n honderd fans over waren, veranderde de samenstelling en rapte Jairobi onder andere ‘Check The Rhime’ en ‘Scenario’ op het podium. Vanaf dat moment sloeg de vonk echt over bij het publiek en ging de zaal los, als bedankje voor het laatste stukje Tribe dat fans in Nederland nog konden voelen.

Word to Phife
Jairobi en DJ Rasta Root namen na afloop rustig de tijd om overgebleven fans te bedanken en hun spullen te signeren. Een mooie avond in de Q-Factory tijdens een maand waarin veel iconische Hip Hop-acts de zaal aandeden. ‘Beats, Rhymes & Life: The Travels of A Tribe Called Quest’ is een aanrader voor iedereen die meer over de rapgroep wil weten en een must voor liefhebbers. De documentaire maakte de bewondering voor Phife Dawg, die nu alleen nog in afwezigheid schitterde, alleen maar groter. Des te meer reden om zijn laatste album ‘Forever’ nogmaals op te zetten.

Geschreven in opdracht van Coast Contra, gepubliceerd voor Maxazine:
De Beats, Rhymes & Life van the Tribe in Q-Factory

Read article →

Coast Contra Became Unforgettable In Amsterdam

Four men and one table. That’s all it took to turn a packed Melkweg into a complete frenzy. The Hip Hop group ‘Coast Contra’, known for their impressive freestyles on YouTube, embarked on their first tour outside the US and were determined to explore Amsterdam. The result was an energetic and unbelievably rigid show which, according to the crowd, can easily be ranked among the best performances in the Netherlands. But what made it so impressive?

Coast Contra
‘Coast Contra’ began as a project in Los Angeles between twin brothers Taj and Ras Austin, together with the bilingual Colombian artist Rio Loz. Through a mutual workplace, their colleague Eric Jamal from Philadelphia joined the group and since then, the four emcees have been creating music together. Their trademark is technical rap - stylistic devices like extended metaphors, triple entendres and incredibly tight interplay are nearly standard for the crew.

World Of Nelly
Before Coast Contra took the stage, the Melkweg treated us to a strong support act. WORLDOFNELLY, an emcee from Illinois now living in Rotterdam, managed to easily win over the crowd within a single track. Nelly’s voice is clear, calm, and subtly reminiscent of J. Cole. Very pleasant, and thus it wasn’t surprising his last track was delivered over a Cole instrumental. The songs ‘Where’s Darnell’ and ‘Vibe Distorted’ stood out, and hopefully we’ll be seeing much more from this talented artist. Nelly more than warmed up the venue for the rap extravaganza that followed.

TV Off
From the moment DJ IB-Rease appeared on stage, tension in the room felt palpable. After a short introduction, he played ‘The Black Hole – Overture’ by John Barry, looped the sampled section and seamlessly blended it into ‘TV Off’ by Kendrick Lamar. Coast Contra’s fellow Angeleno played this year’s Super Bowl halftime show and is globally more popular than ever before. In response, the crowd roared a deafening ‘MUSTAAAAAARD,’ instantly letting the DJ know the vibe check passed for the rest of the night.

Took It To The Table
Meanwhile, a production crew set up four chairs and a table on stage. The audience audibly held its breath. ‘No way, are they really going to do this?!, a surprised visitor in the back gasped. To the beat of ‘08 Obama’, the four emcees entered the stage and sat down at the table, mirroring their YouTube freestyles. The result? A flawless live rendition of their newest freestyle, complete with choreographies and multi-voice verses. Tangible proof that the group doesn’t do studio trickery. This was Coast Contra in its absolute purest form.

A Tribe Called Coast
Although the group released a debut album ‘Apt. 505’ and two EPs, their best-known tracks are freestyles over the instrumentals of classic hits. ‘What’s Da Cenario?’, based on ‘Scenario’ by A Tribe Called Quest, even triggered a mosh pit across the entire venue. The emcees were visibly pleased with the explosive energy and enjoyed the love from the crowd. “Damn, Amsterdam! You guys on fire!,” one of the members shouted with a wide smile.

Word Puzzles
While Coast Contra brought the ruckus, their core strength lay in lyrical depth. A seemingly straightforward line like: “This hip pop, we came to spit raw / What y'all do is backwards / helpin' em win the war / Coast gon' give back words that push fourth” is actually a word puzzle, packed with multi-syllable rhyme, homonyms, broken rhyme, contrasts, internal rhyme and double entendres. Let’s do a little breakdown for clarification.

Give Back Words Backwards
The word ‘war’ is the reverse of ‘raw’, and ‘give back words’ is the opposite of ‘push forth’, while also rhyming with ‘backwards’. ‘Push forth’ gets a homonymic twist - ‘fourth’, as in the four group members -and the depth of the phrase ‘hip pop’ is reinforced through layered meaning of the text. Layers that many likely missed, but the fans were clearly loving every bit of it.

The Power Of A Group
Rap groups are unmatched when their group dynamic strengthens the music. Coast Contra is top-tier, with metaphorical choreography and expressions - a hallmark from their freestyles. During the lines quoted above, the emcees walked in a circle, then physically moved backwards on ‘backwards’. During a ‘Mexican standoff’ metaphor, the four performed a visual gun standoff. At the lyric ‘borderline crazy’, twin brothers Taj and Ras Austin stood back-to-back, portraying a single person with conflicting thoughts. The cheers from the crowd were deafening and unmistakable - theatre is an underrated force in Hip Hop.

Old To New
Alongside the freestyles ‘Never’ and ‘Disruptive’, the group played songs off their new EP ‘In Case You Forgot’. Tracks like ‘Mountain Climber’ and ‘Shanghai Tower’ sounded even better live than they do on the record. The Coast even had room for unreleased material. Rio Loz effortlessly switched between layered Spanish and English bars on every track, while Eric Jamal even theatrically mimicked a mic failure. The group energy was overwhelming - but never overdone.

Fifth Group Member
After each song and every round of applause, the group’s members looked at the crowd with satisfaction. All of them made very clear that the love between them is a brotherhood - and that the audience is considered the fifth member of the group. “Coast Contra is a mentality. Gratitude, purpose, and persistence.” Followed by two family principles: “Be yourself” and “be legendary.” With those words in mind, the group performed their final song, ‘Legendary’. Especially Rio Loz, powered by the audience’s energy, blew everyone away with his rapid-fire rhymes.

Legendary
After the show’s end and a thunderous round of applause, the audience literally screamed for an encore. The group flew into ‘What’s Da Cenario?’ once again as the venue exploded into a swirling sea of people, jumping around until Coast Contra left the stage. Outside the venue, well-known Dutch Hip Hop artists debated: ‘Better than De La Soul? Did it even top Wu-Tang Clan?’. Smiling at their debate, the LA group signed autographs and met fans in the hallway. The fact that even the legendary and critical KRS-One had praised the guys with admiration in Paris the day before really said it all. One thing is permanent: the coast is here. And if you love rap, you need to go see them.

Written in Dutch for Maxazine:
Coast Contra werd onvergetelijk in de Melkweg

Read article →

Coast Contra werd onvergetelijk in de Melkweg

Vier mannen en één tafel. Daarmee veranderde een ramvolle Melkweg in complete chaos. De Hip Hop-groep Coast Contra, bekend van hun indrukwekkende freestyles op YouTube, deed hun eerste tour buiten Amerika en wilde daarbij absoluut Amsterdam verkennen. Het gevolg was een energieke en bizar strakke show die volgens het publiek tot één van de beste shows in Nederland gerekend mag worden. Maar wat maakte het zo indrukwekkend?

Coast Contra
Coast Contra begon als project in Los Angeles tussen tweelingbroers Taj en Ras Austin, samen met de Colombiaanse tweetalige Rio Loz. Dankzij hun werk voegde collega Eric Jamal uit Philadelphia zich uiteindelijk bij de groep, en sindsdien maakten de vier emcees als groep muziek. Hun kenmerk is technisch rappen – stijlvormen als doorgetrokken metaforen, driedubbele betekenissen en ongekend strak samenspel zijn aan de orde van de dag voor de heren.

World Of Nelly
Voordat Coast Contra het podium betrad, verraste de Melkweg ons eerst met een sterk voorprogramma. WORLDOFNELLY, een emcee uit Illinois die tegenwoordig in Rotterdam woont, kreeg binnen één nummer het aanwezige publiek op zijn hand. Nelly’s stemgeluid was helder, kalm en deed stiekem lichtelijk aan J. Cole denken. Erg fijn, en niet vreemd dat zijn laatste nummer op een instrumental van eerder genoemde Cole werd voorgedragen. De nummers ‘Where’s Darnell’ en ‘Vibe Distorted’ vielen op, en hopelijk mogen we nog veel meer van deze talentvolle artiest zien. Hij wist de zaal meer dan op te warmen voor het rapwerk dat volgde.

TV Off, Table On
Vanaf het moment dat DJ IB-Rease op het podium verscheen, steeg de spanning in de zaal onmiddellijk. Na een kleine introductie draaide hij ‘The Black Hole - Overture’ van John Barry, om vervolgens een gesampled deel te herhalen en naadloos ‘TV Off’ van Kendrick Lamar in te starten. Lamar, de stadsgenoot van Coast Contra – beiden afkomstig uit Los Angeles – speelde dit jaar de halftime show van de Super Bowl en is wereldwijd populairder dan ooit. Als reactie klonk een oorverdovende “MUSTAAAAAARD” uit het publiek, en de DJ voelde onmiddellijk dat de sfeer er al goed in zat. Dat bleef zo, tot ver na het concert.

Aan Tafel
Ondertussen plaatste de productie vier stoelen en een tafel op het podium. Het publiek hield hun adem in. “Nee joh, gaan ze dit echt doen?!”, riep een bezoeker achterin van verbazing. Op de beat van ‘08 Obama’ kwamen de vier emcees op en gingen ze, net als op YouTube, om tafel met hun raps. Het gevolg was een vlekkeloze live-uitvoering van hun nieuwste freestyle, compleet met choreografieën en meerstemmige raps. Het tastbare bewijs dat er online niet met audio werd gegoocheld. Dit was Coast Contra in al haar puurheid.

A Tribe Called Coast
Hoewel de groep een debuutalbum en twee EP’s op zak heeft, zijn hun bekendste nummers freestyles op instrumentals van andere hits. Vooral ‘What’s Da Cenario?’, naar het ‘Scenario’ van A Tribe Called Quest, zorgde voor een moshpit door de gehele zaal. De emcees waren zichtbaar verrast door de rondvliegende energie en genoten van de liefde uit het publiek. “Damn, Amsterdam! You guys lit!,” riep een van de groepsleden met een brede glimlach.

Woordpuzzel
Hoewel Coast Contra veel energie bracht, zat de stille kracht in hun tekstuele gelaagdheid. Een ogenschijnlijk eenvoudige tekst als: “This hip pop, we came to spit raw / What y'all do is backwards / helpin' em win the war / Coast gon' give back words that push fourth” is een woordpuzzel en bevat dubbelrijm, homoniemen, gebroken rijm, tegenstellingen, binnenrijm en dubbele betekenissen.

Give back words backwards
Zo spelt het woord ‘war’ omgekeerd ‘raw’ en is ‘give back words’ het tegenovergestelde van ‘push forth’, naast ook klankrijm op ‘backwards’. ‘Push forth’ krijgt een homonieme betekenis – ‘fourth’ door de vier groepsleden – en de boodschap van ‘hip pop’ wordt versterkt door de tekstuele diepgang. Lagen die veel mensen ongetwijfeld misten, maar de fans smulden er zichtbaar van.

Kracht van de groep
Rapgroepen zijn ongeëvenaard als hun groepsdynamiek de muziek versterkt. Coast Contra stond aan de top met metaforische choreografieën en mimiek – een kenmerk uit hun freestyles. Bij de songtekst uit de vorige alinea’s liepen de emcees in een cirkel rond, om vervolgens vanaf ‘backwards’ achteruit te lopen. Tijdens een ‘mexican standoff’-metafoor voerden de vier emcees visueel een gewapende patstelling uit, waarna op de tekst ‘borderline crazy’ de tweeling-emcees Taj en Ras Austin rug-tegen-rug één personage met conflicterende gedachten speelden. Het gejuich uit de zaal was oorverdovend en duidelijk – fysiek theater is een onderschat goed in Hip Hop.

Van oud tot nieuw
Naast de freestyles ‘Never’ en ‘Disruptive’ voerde de groep veel werk van hun nieuwe EP ‘In Case You Forgot’ op. Tracks als ‘Mountain Climber’ en ‘Shanghai Tower’ klonken live nog beter dan op de plaat, en er was daarnaast ruimte voor niet uitgebrachte nummers. Rio Loz schakelde bij elke track moeiteloos tussen zijn gelaagde Spaanse en Engelse teksten, terwijl Eric Jamal met zijn theatrale optreden zelfs een mic-uitval nabootste. De groepsenergie bleek overdonderend, maar nooit overdaan.

Vijfde groepslid
Na elk nummer en applaus keken de groepsleden voldaan de zaal in. Samen maakten ze duidelijk dat de liefde tussen de emcees broederliefde is en het publiek als vijfde lid van de groep werd gezien. “Coast Contra is een mentaliteit. Dankbaarheid, doelgerichtheid en volharding,” zo klonk het. Gevolgd door de twee regels voor hun familie: “Wees jezelf” en “wees legendarisch.” Met die kennis speelde de groep hun laatste nummer ‘Legendary’ voor de zaal, waar vooral weer de tweetalige Rio Loz, gesterkt door de energie uit het publiek, de zaal omver blies met zijn snelle rapritmen.

Legendarisch
Na afloop en een oorverdovend applaus gilde het publiek om een toegift. ‘What’s Da Cenario?’ werd nogmaals ingestart en de zaal ontplofte wederom in een kolkende zee van springende mensen tot Coast Contra het podium verliet. Buiten discussieerden bekende Nederlandse Hip Hop-artiesten: “Waren ze beter dan De La Soul? Overtrof het Wu-Tang Clan?” Lachend deelde de vierkoppige groep buiten handtekeningen uit. Dat zelfs de legendarische en kritische KRS-One bij hun vorige concert de jongens vol bewondering bejubelde, zei eigenlijk alles al. Eén ding is onuitwisbaar: the coast is here. Wie van rap houdt, moet ze ooit zien.

Geschreven in opdracht van Coast Contra, gepubliceerd voor Maxazine:
Coast Contra werd onvergetelijk in de Melkweg

Read article →